Yola Revan Olmak

      

         Başlığı kırmızı kalemle yazılmış yazılar getirdi beni buraya. 

       Toplanın yola devam ediyoruz , çünkü biz hep yoldayız bizim uzak ve yakın kavramımız yok plan ve programımız yok , var olan birşey de yok ama yok ettiğimiz bir çok sessizlik var. 

        Yine bir ufuk yine bulanık yeni bir ufuk , kum saati gibi ortadan ikiye bölünmüş, zamanın içinde mi dışında mı belli olmayan  bir ufuk , çevirdiğin de gecesi gündüz olan yıldızını yitirmek istemeyen ama güneşi de görmek isteyen ufuk. Sonranın bilinmezliğinde kaybolan ufuk. Heybesizdir ufuk yük taşımaz gönlünde , siperi yoktur rüzgar siğnesine vura vura  son bulur , terkisinde herkese yer vardır ama dayanamaz kimseler yoluna, çabuk ayrılır terkisinden her ayrılan bir kum tanesi çalarak gider ufuktan.  

        Ala şafakta yola çıkmanın heyecanı var içimizde, sessiz bir film gibi yolumuz görüntü var sesi bize ait , biraz önce gördüklerimiz kayboluyor yükselen bir buhar gibi , gelmek ya da gitmek hiç bilmediğimiz bir şey ,seninle bir yere gitmedik bir yerden de gelmiyoruz , aslında bir yerimiz de yok bizim , ama aradığımız bir şey var o da var olmak. 

         Gittiğim yolu bilmediğim gibi geri dönmeyi de hiç düşünmedim çünkü biliyorum geri dönüş daha zor olacak , yola başladığım yerde açsam gözümü yine de aynı yolu kullanarak ilerlemem çünkü aynı manzara ikinci defa etkilemez beni işte bu yüzden geride kalan heyecanların verdiği güçle ileriye doğru yol alırım. Arkama bakmam demiyorum her zaman hatıralarım arasında saklar yaşamam gereken anları yaşadığım için saygıyla yola devam ederim.

             Kendimle çatışıyorum , beynimle dalaşıyorum bu böyle devam ettikçe imanımın güçlendiğini hissettiğim için asla bu yoldan ayrılmayı düşünmüyorum. Hani bir şarkı da diyor ya "yolum seninle" bende seninleyim imanımla yoldayjım. Zaman koruyor beni yolun başından ve sonundan ne başa dönüp heyecanımı yitiriyorum ne de sonunu görüp saklanacak yer arıyorum. Sadece sana doğru geliyorum hiç durmadan bıkmadan usanmadan geliyorum eğer durursam yolumu kaybedeceğimi biliyorum bu yol boyunca gördüğüm manzaralar birbirine karistikça sana yaklaştığımı hissediyorum o vakit hiç bir manzara beni senin kadar etkilemiyor çünkü sen asla ulaşamayacağım bir yerdesin sen her saniye kendini hissettiren yolda olmamın sebebi imanı verensin ve bu imanı terkisine alıp yola cikaran benim beni sevdiğini biliyorum çünkü bu yol sevilenlerin yolu , terkisine imanını alanların yolu.